Zoek jouw vakantiewoning.,

Mag ik mijn huis in Italië verhuren aan toeristen?

Ja, je mag als buitenlandse eigenaar je woning in Italië verhuren aan toeristen. Italië staat particuliere vakantieverhuur toe, ook aan niet-ingezetenen. Wel gelden er lokale regels, meldplichten en administratieve verplichtingen, die per regio of gemeente kunnen verschillen. In veel gevallen moet je je woning registreren als vakantiewoning, toeristenbelasting innen en gasten aanmelden bij de autoriteiten.

Een goede voorbereiding voorkomt boetes, sluiting of fiscale naheffingen. Hieronder vind je een volledig overzicht van de regels die gelden bij toeristische verhuur van een huis in Italië.


1. Registratie van de woning als vakantiewoning (CAV of LT)

Als je een woning wilt verhuren aan toeristen, moet je deze registreren bij de gemeente. Afhankelijk van de regio en duur van de verhuur kies je tussen:

  • Casa Vacanze (CAV): toeristische verhuur van korte duur, zonder aanvullende diensten zoals ontbijt. Dit is de meest gebruikelijke vorm voor particulieren.
  • Locazione Turistica (LT): eenvoudige verhuur zonder toeristische diensten. Minder regels, maar in sommige regio’s strenger gecontroleerd.
  • Bed & Breakfast of agriturismo: alleen bij bedrijfsmatige exploitatie met ontbijt of maaltijden. Hiervoor gelden strengere eisen.

CIR-registratie verplicht
Sinds enkele jaren is het in bijna alle regio’s verplicht om een CIR-code (Codice Identificativo di Riferimento) aan te vragen. Deze unieke identificatiecode moet zichtbaar worden vermeld op elk verhuurplatform (zoals Airbnb of Booking.com) en in je advertenties.


2. Aangifte en registratieplicht van gasten

Je bent verplicht om binnen 24 uur na aankomst van een gast zijn/haar gegevens door te geven aan de politie via het Portale Alloggiati Web, een landelijk platform van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hiervoor heb je een gebruikersaccount nodig dat je aanvraagt bij de lokale politie (Questura).

Let op: ook korte verblijven (zelfs 1 nacht) moeten worden gemeld. Niet melden wordt als overtreding beschouwd en kan leiden tot boetes.


3. Toeristenbelasting (imposta di soggiorno)

In de meeste gemeenten moet je toeristenbelasting innen en afdragen. De hoogte en structuur verschillen per locatie:

  • Tussen de €0,50 en €5 per persoon per nacht
  • Vaak beperkt tot de eerste 5–10 nachten per verblijf
  • Uitzonderingen mogelijk voor kinderen, mindervaliden of lokale werknemers

Je draagt deze belasting periodiek af aan de gemeente, meestal via een online portaal. Soms ben je verplicht om een kasboek of digitaal logboek bij te houden.


4. Fiscale verplichtingen

Als je inkomsten genereert uit verhuur, ben je in Italië inkomstenbelasting verschuldigd. De vorm waarin je belasting betaalt, hangt af van je status en het verhuurmodel:

Optie 1: Cedolare Secca (vaste heffing)

  • Vaste belasting van 21% op de brutohuuropbrengst
  • Geen aftrek van kosten mogelijk
  • Alleen van toepassing bij particuliere langetermijnverhuur, in sommige regio’s ook bij toeristische verhuur (vraag dit lokaal na)

Optie 2: IRPEF (inkomstenbelasting met aftrekposten)

  • Progressieve tarieven: 23% tot 43%
  • Kosten zoals onderhoud, afschrijving, makelaarskosten zijn aftrekbaar
  • Jaarlijkse aangifte via een lokaal fiscaal vertegenwoordiger of belastingadviseur

Als niet-ingezetene moet je meestal een fiscaal vertegenwoordiger aanstellen in Italië voor de aangifte en afdracht van belastingen.


5. Verzekering en aansprakelijkheid

Verhuren aan toeristen brengt aansprakelijkheidsrisico’s met zich mee. Een standaard opstalverzekering dekt niet altijd schade veroorzaakt door huurders. Het is raadzaam om:

  • Een aanvullende verhuurverzekering af te sluiten
  • Voorwaarden en waarborgen op te nemen in een huurovereenkomst
  • Veiligheidsvoorzieningen te installeren (brandblusser, rookmelder, koolmonoxidemelder)

Sommige regio’s verplichten deze voorzieningen voor het verkrijgen van een CIR-code of verhuurvergunning.


6. Lokale uitzonderingen en beperkingen

De regelgeving verschilt sterk per regio en soms zelfs per gemeente. Enkele voorbeelden:

  • In Florence en Venetië gelden beperkingen op kortetermijnverhuur in historische centra
  • In Rome is er een meldingsplicht bij het starten van verhuuractiviteiten
  • In Lombardije is registratie verplicht binnen 30 dagen na aanvang van verhuur

Informeer daarom altijd bij de lokale gemeente of regio naar specifieke eisen voor jouw woning.


Conclusie

Je mag je huis in Italië verhuren aan toeristen, maar moet voldoen aan regels op het gebied van registratie, gastenregistratie, toeristenbelasting en fiscaliteit. De exacte eisen verschillen per regio, maar in de meeste gevallen zijn een CIR-code, aangifte van gasten en afdracht van toeristenbelasting verplicht. Ook moet je inkomsten aangeven bij de Italiaanse fiscus. Door vooraf de lokale regels te kennen en de juiste registraties uit te voeren, voorkom je juridische en financiële risico’s. Vakantiewoningen.nl ondersteunt huiseigenaren bij het inrichten van een legale en rendabele verhuurstructuur.

Lees ook de volgende artikelen

Compare listings

Vergelijken