Belgie

Vakantiewoning of tweede woning kopen in België: kosten, regels en stappen

Een vakantiewoning kopen in België of investeren in een tweede woning is populair bij Nederlanders en Belgen zelf. De combinatie van nabijheid, uiteenlopende regio’s en een stabiel juridisch systeem maakt België aantrekkelijk voor wie een tweede verblijf zoekt. Of het nu gaat om een chalet in de Ardennen, een appartement aan de Belgische kust of een woning in een historische stad: de markt is breed en gevarieerd. Toch wijkt het koopproces in België af van dat in Nederland. Belastingregels, notariskosten en registratierechten zijn anders geregeld. Voor wie een woning in België wil kopen, is het essentieel om de juridische basis, de fiscale verplichtingen en de praktische stappen goed te begrijpen.

Waarom een vakantiewoning kopen in België populair is

België is aantrekkelijk om meerdere redenen. Voor Nederlanders speelt de nabijheid een belangrijke rol: de Belgische kust of de Ardennen zijn in enkele uren per auto bereikbaar. Dit maakt een tweede woning praktisch bruikbaar voor korte verblijven in weekenden of vakanties. Binnen België zelf groeit de belangstelling van inwoners om een tweede woning te bezitten. Cijfers van Statbel tonen dat duizenden Belgen jaarlijks investeren in een vakantiewoning, vaak in de Ardennen of aan de Noordzeekust.

De Belgische kust kent een hoge concentratie aan appartementen en studio’s die specifiek zijn ontwikkeld voor tweede verblijven. Plaatsen als Knokke-Heist, Oostende en De Panne trekken een internationaal publiek. De Ardennen daarentegen zijn populair bij kopers die rust, natuur en ruimte zoeken. Hier gaat het vaker om vrijstaande woningen of chalets, soms met grote percelen. Ook steden als Gent, Brugge en Antwerpen kennen een markt voor tweede woningen, waarbij kopers vooral mikken op historische panden of appartementen als belegging. Voor buitenlanders speelt mee dat België een stabiel rechtsstelsel kent en geen beperkingen oplegt aan buitenlandse eigendom. Dit maakt een tweede woning kopen in België juridisch overzichtelijker dan in sommige andere Europese landen.

Daarnaast biedt België mogelijkheden om inkomsten uit verhuur te genereren. De vraag naar korte vakanties en weekendtrips is groot, waardoor verhuur van een appartement aan zee of een chalet in de Ardennen aantrekkelijk kan zijn. Wel gelden er strikte regels voor toeristische verhuur, die per gewest (Vlaanderen, Wallonië, Brussel) verschillen. Dit maakt het noodzakelijk om vooraf goed te onderzoeken of verhuur juridisch haalbaar is. Samen maakt dit dat een woning kopen in België interessant is voor zowel eigen gebruik als investering.

Juridische en fiscale basis bij een woning kopen in België

Het kopen van een woning in België kent een aantal wettelijke en fiscale regels die verschillen van Nederland. De eigendomsoverdracht verloopt via de notaris, die in België een nog centralere rol speelt dan in Spanje of Nederland. Zonder notariële akte is geen geldige overdracht mogelijk. Daarnaast zijn de belastingen bij aankoop anders opgebouwd: in plaats van overdrachtsbelasting zoals in Nederland of ITP in Spanje, betaal je in België registratierechten bij bestaande woningen of btw bij nieuwbouw. Deze kosten zijn aanzienlijk en variëren per gewest.

Bij de aankoop wordt altijd een notariële akte opgesteld, die binnen vier maanden moet worden geregistreerd bij het bevoegde kantoor Rechtszekerheid. Pas na registratie is de koper officieel eigenaar en kan de eigendom worden ingeschreven in het kadaster. Dit registratieproces gaat gepaard met heffingen, waaronder registratierechten of btw, notariskosten en hypotheekkosten indien de aankoop wordt gefinancierd. Voor kopers is het van belang deze posten vooraf in te calculeren. Anders dan in Nederland, waar een voorlopig koopcontract bindend kan zijn, is in België de rol van de notaris bepalend voor de rechtsgeldigheid van de overdracht.

Een tweede belangrijk verschil met Nederland is dat in België bij tweede woningen meestal geen verlaagd tarief van toepassing is. Waar bij een eerste eigen woning soms een gunstig tarief geldt (bijvoorbeeld verlaagde registratierechten), betaalt men bij een tweede woning vrijwel altijd het standaardtarief. Dit maakt het kopen van een vakantiewoning in België relatief duurder in vergelijking met de aankoop van een eerste woning.

Het koopproces in België stap voor stap

Het koopproces van een woning in België kent vaste stappen. Deze stappen zijn grotendeels wettelijk vastgelegd en verschillen in structuur van Nederland. In 2025 ziet het proces er als volgt uit:

Stap 1: compromis de vente of verkoopovereenkomst

In België wordt na overeenstemming tussen koper en verkoper een voorlopig koopcontract getekend, de zogenaamde compromis de vente (in Vlaanderen ook wel onderhandse verkoopovereenkomst genoemd). Dit document legt de prijs, voorwaarden en overdrachtsdatum vast. Het compromis is bindend en juridisch geldig. Binnen vier maanden moet de notariële akte volgen. Bij het tekenen van het compromis betaalt de koper meestal een voorschot van 10% van de koopsom. Dit voorschot wordt op de derdenrekening van de notaris gestort. Anders dan in Spanje is er dus geen apart arras-contract; het compromis is direct bindend.

Stap 2: notariële akte

De notaris stelt de definitieve akte op. Hierin worden alle gegevens van de woning, partijen en afspraken opgenomen. De notaris voert ook de noodzakelijke controles uit: eigendomsrechten, hypotheken, erfdienstbaarheden en stedenbouwkundige voorschriften. Dit onderzoek is verplicht en biedt de koper bescherming. Binnen vier maanden na het tekenen van het compromis moet de akte worden verleden. Gebeurt dit niet, dan riskeert de koper boetes of zelfs ontbinding van de koop. Bij de ondertekening van de akte worden de koopsom en de bijkomende kosten (registratierechten of btw, notariskosten) voldaan. Pas daarna wordt de koper officieel eigenaar.

Stap 3: registratie en inschrijving

Na het verlijden van de akte zorgt de notaris voor registratie bij het kantoor Rechtszekerheid en inschrijving in het kadaster. Registratie moet binnen vier maanden plaatsvinden, anders zijn er boetes verschuldigd. De koper ontvangt na inschrijving een uitgifte van de akte als bewijs van eigendom. Hiermee is de transactie afgerond. In tegenstelling tot Spanje is er geen aparte inschrijving in een apart register zoals het Registro de la Propiedad; in België ligt dit gecentraliseerd bij de overheid.

Stap 4: betaling en financiering

De betaling van de koopsom verloopt via de notaris. Deze beheert de derdenrekening en zorgt dat de verkoper het bedrag ontvangt na aftrek van hypotheken of lasten die nog op de woning rusten. Indien de koper een hypotheek afsluit, wordt de hypotheekakte vaak gelijktijdig verleden met de aankoopakte. De bank stort de lening rechtstreeks op de rekening van de notaris. Zo wordt de verkoper volledig uitbetaald en worden de bestaande lasten correct afgehandeld. Dit systeem biedt zekerheid voor alle partijen en voorkomt dat de koper schulden of hypotheken van de verkoper overneemt.

Kosten bij aankoop van een woning in België

Wie een woning in België koopt, moet rekening houden met aanzienlijke bijkomende kosten bovenop de koopsom. Anders dan in Nederland of Spanje, waar overdrachtsbelasting of ITP het belangrijkste onderdeel vormen, betaal je in België voornamelijk registratierechten bij bestaande bouw of btw bij nieuwbouw. De tarieven verschillen per gewest (Vlaanderen, Wallonië, Brussel) en er bestaan gunstregimes voor een eerste woning. Voor een tweede woning of vakantiewoning gelden deze verlaagde tarieven doorgaans niet. Dat betekent dat de belastingdruk bij een tweede verblijf in België vaak hoger uitvalt dan bij een eerste woning. Naast belastingen zijn er ook notariskosten, aktekosten en in veel gevallen hypotheekkosten indien de aankoop met financiering gebeurt.

Registratierechten bij bestaande bouw

Bij aankoop van een bestaande woning betaal je in België registratierechten. Dit zijn eenmalige belastingen bij de registratie van de notariële akte. De tarieven verschillen per gewest:

• Vlaanderen: 12% van de aankoopprijs (standaardtarief tweede woning).
• Wallonië: 12,5% van de aankoopprijs.
• Brussels Hoofdstedelijk Gewest: 12,5% van de aankoopprijs.

Bij aankoop van een eerste en enige woning bestaan in sommige gewesten verlaagde tarieven (bijvoorbeeld 3% in Vlaanderen bij bepaalde voorwaarden), maar deze gelden niet voor een tweede woning of vakantiewoning. Voor kopers van een tweede woning betekent dit dus dat vrijwel altijd het standaardtarief van toepassing is. Rekenvoorbeeld: bij een vakantiewoning van €250.000 in Vlaanderen betaal je €30.000 aan registratierechten. In Wallonië of Brussel bedraagt dit zelfs €31.250. Deze kosten komen volledig bovenop de koopsom en moeten op het moment van de akte betaald worden.

Btw bij nieuwbouw

Bij aankoop van een nieuwbouwproject betaal je in België geen registratierechten maar btw. Het standaardtarief bedraagt 21%. Dit geldt voor woningen die minder dan twee jaar oud zijn of die voor het eerst in gebruik worden genomen. Voorbeeld: een nieuwbouwappartement aan de Belgische kust met een aankoopprijs van €300.000 kost aan btw €63.000. Bij nieuwbouwprojecten geldt soms een uitzondering: in Vlaanderen bestaat sinds 2021 de mogelijkheid om in bepaalde gevallen een verlaagd btw-tarief van 6% toe te passen bij sloop en heropbouw, maar dit geldt niet standaard en zeker niet bij tweede woningen. Voor de meeste kopers van een vakantiewoning in België is dus het btw-tarief van 21% van toepassing, wat de aankoop fors duurder maakt dan bestaande bouw.

Notaris- en aktekosten

De notaris is in België verplicht bij elke overdracht van onroerend goed. De tarieven zijn wettelijk vastgelegd en progressief opgebouwd. De notariskosten (ook wel erelonen genoemd) liggen grofweg tussen de 1% en 1,5% van de aankoopprijs, met een minimum van enkele duizenden euro’s. Daarnaast brengt de notaris aktekosten in rekening, zoals dossierkosten, kosten voor het opvragen van attesten (stedenbouwkundig uittreksel, bodemattest, energieprestatiecertificaat) en registratiekosten bij het kadaster. Voor een woning van €250.000 bedragen de notariskosten vaak tussen de €3.000 en €4.000, inclusief alle administratieve lasten. Het is dus belangrijk om naast belastingen ook deze kosten in te calculeren.

Voorbeeldberekening totale aankoopkosten

Een appartement aan de Belgische kust met een aankoopprijs van €300.000 kan de volgende bijkomende kosten hebben:

• Registratierechten (12% in Vlaanderen) = €36.000.
• Notariskosten en aktekosten = circa €3.500.
• Hypotheekkosten (indien lening) = circa €2.500.

Totaal: ongeveer €42.000 aan bijkomende kosten. Bij nieuwbouw kan dit bedrag nog veel hoger uitvallen, omdat daar btw van 21% geldt in plaats van registratierechten. Voor dezelfde woning van €300.000 betaal je dan €63.000 btw plus notariskosten, in totaal circa €67.000. Dit toont aan dat de keuze tussen bestaande bouw en nieuwbouw in België een groot verschil maakt in de totale kostprijs van een tweede woning.

Hypotheek voor een tweede woning in België

Veel kopers financieren hun tweede woning in België (deels) met een hypotheek. Belgische banken bieden hypotheken aan voor zowel residenten als niet-residenten, maar de voorwaarden verschillen afhankelijk van het profiel van de koper. Voor Belgische inwoners geldt dat zij doorgaans tot 80% à 90% van de aankoopprijs kunnen lenen. Voor buitenlanders, zoals Nederlanders die een tweede woning in België kopen, zijn banken vaak terughoudender. Zij financieren meestal maximaal 70% tot 80% van de aankoopprijs. De resterende eigen middelen moeten door de koper zelf worden ingebracht, naast de bijkomende aankoopkosten.

Voorwaarden en LTV in België

De loan-to-value (LTV) ratio bepaalt welk percentage van de aankoopprijs de bank wil financieren. Voor een tweede woning ligt de LTV vrijwel altijd lager dan voor een eerste woning. Voorbeeld: een Belg die een tweede woning van €300.000 koopt, kan vaak 80% lenen = €240.000. Een Nederlander in dezelfde situatie krijgt meestal maximaal 70% gefinancierd = €210.000. Dit betekent dat de koper zelf €90.000 tot €120.000 moet inbrengen, plus de bijkomende kosten van 12% registratierechten en notariskosten. Voor veel kopers komt dit neer op een eigen inbreng van minimaal €130.000 bij een woning van €300.000.

Hypotheekrentes in België in 2025

De hypotheekrente in België volgt de Europese marktrente en ligt in 2025 gemiddeld tussen 3,5% en 4,5% voor vaste rentepercentages op 20 jaar. Variabele hypotheken zijn vaak iets goedkoper bij aanvang, maar kunnen tussentijds stijgen afhankelijk van de indexatie. Voor tweede woningen rekenen banken vaak een kleine renteopslag van 0,2% tot 0,5% ten opzichte van een eerste woning, omdat zij dit beschouwen als een hoger risicoprofiel. Voorbeeld: waar een eerste woning kan worden gefinancierd tegen 3,7%, ligt dit voor een tweede woning eerder rond 4,1%.

De looptijden van hypotheken variëren meestal van 15 tot 25 jaar. Banken eisen doorgaans dat de lening is afgelost voor het 70ste of 75ste levensjaar van de kredietnemer. Voor oudere kopers betekent dit kortere looptijden en hogere maandlasten. Belgische banken kijken ook strikt naar de verhouding tussen inkomen en lasten: de woonlasten (inclusief lening tweede woning) mogen meestal niet meer bedragen dan 33% van het netto-inkomen. Dit kan de leencapaciteit aanzienlijk beperken.

Kosten bij hypotheekafsluiting

Het afsluiten van een hypotheek brengt bijkomende kosten met zich mee. De belangrijkste posten zijn:

• Hypothecaire inschrijving: deze bedraagt ongeveer 1% van het geleende bedrag. Dit is een belasting die wordt geheven bij registratie van de hypotheekakte.
• Notariskosten hypotheekakte: de notaris rekent ook voor de hypotheekakte erelonen en aktekosten. Dit kan variëren tussen €1.000 en €2.000 afhankelijk van het leenbedrag.
• Dossierkosten bank: banken rekenen vaak een administratieve kost tussen €300 en €500 voor het openen van het dossier.

Voorbeeld: bij een lening van €200.000 bedragen de hypothecaire inschrijving (€2.000), notariskosten (€1.500) en dossierkosten (€400) samen ongeveer €3.900. Deze komen bovenop de kosten van de aankoopakte en registratierechten. Voor kopers die zowel een aankoopakte als hypotheekakte laten passeren, is het dus belangrijk te beseffen dat de notariskosten dubbel kunnen doorwerken.

Praktische voorbeelden hypotheek tweede woning België

Een Belgische koper koopt een chalet in de Ardennen voor €250.000. De bank financiert 80% = €200.000. Eigen inbreng: €50.000. Registratierechten (12,5% in Wallonië) = €31.250. Notariskosten = €3.500. Totaal eigen inbreng: €84.750. Bij een rente van 4% vast op 20 jaar bedraagt de maandlast circa €1.210. Inclusief jaarlijkse vaste lasten komt dit neer op ruim €1.400 per maand.

Een Nederlandse koper koopt een appartement in Oostende voor €300.000. De bank financiert 70% = €210.000. Eigen inbreng: €90.000. Registratierechten (12% in Vlaanderen) = €36.000. Notariskosten = €3.500. Hypotheekkosten = €2.500. Totaal eigen inbreng: circa €132.000. Bij een rente van 4,2% vast op 25 jaar bedraagt de maandlast €1.134. Door het verschil in financieringsmogelijkheden tussen Belgen en buitenlanders ligt de eigen inbreng voor niet-residenten substantieel hoger.

Belastingen tijdens bezit van een tweede woning in België

Wie een tweede woning in België bezit, krijgt jaarlijks te maken met terugkerende belastingen. De belangrijkste hiervan zijn de onroerende voorheffing en de belasting op huurinkomsten. Anders dan in Nederland bestaat er in België geen box 3-systeem waarbij vermogen jaarlijks tegen een fictief rendement wordt belast. België kent wel een belasting op onroerend goed, gebaseerd op het kadastraal inkomen. Voor tweede woningen gelden geen verlaagde tarieven of vrijstellingen; eigenaren betalen altijd de volledige heffing. Dit maakt het noodzakelijk om naast de aankoopkosten ook de jaarlijkse belastingdruk goed door te rekenen voordat men een vakantiewoning in België aanschaft.

Onroerende voorheffing

De onroerende voorheffing is de belangrijkste jaarlijkse belasting. Deze wordt berekend op basis van het kadastraal inkomen (KI), een door de overheid vastgestelde fictieve huurwaarde van de woning. Het KI is doorgaans veel lager dan de werkelijke huurwaarde, maar vormt toch de grondslag voor belasting. Het basistarief van de onroerende voorheffing bedraagt ongeveer 1,25% in Vlaanderen, 1,25% in Wallonië en 1,25% in Brussel. Hier bovenop heffen provincies en gemeenten opcentiemen, waardoor de uiteindelijke belastingdruk aanzienlijk hoger uitvalt. In de praktijk betalen eigenaren vaak 20% tot 50% van het KI extra door deze toeslagen.

Voorbeeld: een vakantiewoning met een kadastraal inkomen van €1.200 betaalt in Vlaanderen circa €1.250 basisbelasting plus gemeentelijke en provinciale opcentiemen. Totaal kan dit oplopen tot ongeveer €1.500 à €1.800 per jaar. Voor appartementen aan de kust liggen de kadastrale inkomens vaak hoger, waardoor de onroerende voorheffing kan oplopen tot ruim €2.000 per jaar. Dit is een vaste last die jaarlijks terugkomt en losstaat van eventuele huurinkomsten.

Belasting op huurinkomsten

Wie zijn vakantiewoning in België verhuurt, moet rekening houden met belasting op deze inkomsten. België maakt hierbij onderscheid tussen verhuur aan particulieren en verhuur aan ondernemingen. Bij verhuur aan particulieren wordt doorgaans niet het werkelijke huurbedrag belast, maar een fictief inkomen op basis van het kadastraal inkomen, verhoogd met 40%. Dit bedrag wordt toegevoegd aan het belastbaar inkomen van de eigenaar en belast tegen de progressieve personenbelasting. Bij verhuur aan ondernemingen of voor professionele doeleinden worden de werkelijke huurinkomsten belast, na aftrek van kosten. Voor particuliere verhuur is dit systeem gunstig, omdat de werkelijke huuropbrengsten vaak hoger zijn dan het forfaitaire bedrag. Voorbeeld: een vakantiewoning met een KI van €1.500 → verhoogd met 40% = €2.100. Dit bedrag wordt belast, ook al bedraagt de werkelijke huur bijvoorbeeld €10.000 per jaar. Voor tweede woningen in België betekent dit dat de belastingdruk op huurinkomsten relatief laag is, mits het om particuliere verhuur gaat.

Verhuren van een vakantiewoning in België

De verhuur van een vakantiewoning in België is populair, vooral aan de kust en in de Ardennen. Er gelden echter duidelijke regels. Sinds 2017 is toeristische verhuur gereguleerd door de drie gewesten afzonderlijk: Vlaanderen, Wallonië en Brussel. Iedere regio kent zijn eigen decreten en verplichtingen. Voor alle gewesten geldt dat verhuurders hun accommodatie moeten registreren en voldoen aan minimumvereisten rond veiligheid, brandpreventie en hygiëne. Ook gelden er informele beperkingen, zoals strengere regels voor appartementen in residentiële gebouwen. Voor kopers die hun tweede woning willen verhuren via platforms als Airbnb of Booking.com is het daarom cruciaal om vooraf te onderzoeken welke regels gelden in de gemeente waar de woning zich bevindt.

Regels in Vlaanderen

In Vlaanderen geldt het Toerisme voor Allen-decreet. Vakantiewoningen die verhuurd worden, moeten geregistreerd worden bij Toerisme Vlaanderen. Er zijn minimumvoorwaarden, zoals rookmelders, brandblussers, verplichte verzekering en basiscomfort. Bij verhuur aan meer dan 15 personen gelden nog strengere eisen. Voor eigenaars van appartementen aan de kust betekent dit dat zij in de meeste gevallen zonder problemen kunnen verhuren, mits aan de basisvoorwaarden wordt voldaan. Wel kan de VME (vereniging van mede-eigenaars) beperkingen opleggen in het reglement van mede-eigendom.

Regels in Wallonië

In Wallonië is toeristische verhuur geregeld via het decreet van Commissariat Général au Tourisme (CGT). Ook hier geldt een verplichte registratie en minimale kwaliteitsnormen. De nadruk ligt op veiligheid, hygiëne en duidelijke informatievoorziening. Chalets en vakantiehuizen in de Ardennen vallen vrijwel altijd onder deze regels. Eigenaars moeten hun woning aanmelden en voldoen aan de inspectie. Zonder registratie is verhuur illegaal en kunnen boetes volgen.

Regels in Brussel

In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest gelden eveneens regels voor toeristische verhuur. Eigenaars moeten een vergunning aanvragen bij Brussel Economie en Werkgelegenheid. De voorwaarden zijn strenger dan in Vlaanderen en Wallonië, vooral in residentiële zones. In sommige gemeenten wordt toeristische verhuur sterk beperkt. Voor een tweede woning in Brussel is het daarom essentieel om vooraf na te gaan of verhuur juridisch is toegestaan. In de praktijk zijn de mogelijkheden beperkter dan aan de kust of in de Ardennen.

Rendement bij verhuur

Het rendement van een vakantiewoning in België hangt sterk af van de locatie. Aan de Belgische kust liggen de weekprijzen in het hoogseizoen tussen €600 en €1.200 voor een appartement, en tussen €1.500 en €3.000 voor grotere woningen of villa’s. In de Ardennen zijn de prijzen lager: chalets worden verhuurd voor €400 tot €800 per week, villa’s voor €1.000 tot €2.000. De bezettingsgraad verschilt eveneens: aan de kust is deze sterk seizoensgebonden, terwijl in de Ardennen weekenden en vakanties vaak volgeboekt zijn. Netto rendementen liggen gemiddeld tussen 2% en 4%, afhankelijk van de mate waarin de woning wordt verhuurd en de vaste lasten.

Regio’s vergelijken: Ardennen, Belgische kust, steden en platteland

De Belgische vastgoedmarkt voor tweede woningen is divers. De Ardennen zijn populair bij liefhebbers van natuur, wandelen en rust. Hier liggen de prijzen relatief laag: een chalet is soms al verkrijgbaar vanaf €150.000, maar grotere vakantiehuizen met zwembad of grote tuin kosten aanzienlijk meer. De Belgische kust is het duurste segment: appartementen in Knokke-Heist of De Panne bereiken prijzen van €300.000 tot boven €1 miljoen, afhankelijk van ligging en uitzicht. Het Vlaamse platteland biedt mogelijkheden voor wie buiten de toeristische hotspots een tweede woning zoekt, vaak met grotere percelen en lagere prijzen. Steden als Gent, Brugge en Antwerpen trekken vooral kopers die investeren in historische appartementen of huizen, vaak met het oog op waardestijging of langdurige verhuur. Voor kopers betekent dit dat de keuze voor een regio grote invloed heeft op de aankoopprijs, de belastingen en de verhuurmogelijkheden.

Jaarlijkse lasten en onderhoudskosten

Nadat een woning is gekocht, volgen de jaarlijkse lasten. Naast de onroerende voorheffing en eventuele belastingen op huurinkomsten moet rekening worden gehouden met onderhoudskosten, verzekeringen en bijdragen aan de vereniging van mede-eigenaars (VME) bij appartementen. De brandverzekering (woningverzekering) is in België verplicht en kost doorgaans €300 tot €700 per jaar afhankelijk van de waarde en ligging van de woning. Voor appartementen geldt dat de VME bijdragen int voor onderhoud van gemeenschappelijke delen zoals liften, gevels en daken. Deze bijdragen variëren sterk: eenvoudige gebouwen zonder extra voorzieningen kosten vaak €50 per maand, luxe complexen met zwembad en conciërge kunnen €250 tot €400 per maand vragen. Voor vrijstaande woningen komen daar onderhoudskosten bij voor tuin, dak en installaties. Voor een tweede woning moet daarom jaarlijks minstens enkele duizenden euro’s aan vaste lasten worden ingecalculeerd.

Praktische checklist woning kopen in België

Het kopen van een vakantiewoning of tweede woning in België vereist een gestructureerde aanpak. Onderstaande checklist vat de belangrijkste stappen samen:

• Beslis over locatie: Ardennen, kust, stad of platteland, afhankelijk van gebruik en rendement.
• Bereken het budget inclusief registratierechten (12%–12,5%) of btw (21%), notariskosten en hypotheekkosten.
• Teken een compromis de vente of onderhandse verkoopovereenkomst en betaal het voorschot (meestal 10%).
• Laat de notaris de akte opstellen en de verplichte controles uitvoeren op eigendom, hypotheken en stedenbouw.
• Betaal de koopsom, belastingen en notariskosten bij het verlijden van de akte.
• Registreer de akte binnen vier maanden bij het kantoor Rechtszekerheid en schrijf de eigendom in bij het kadaster.
• Bereken de jaarlijkse lasten: onroerende voorheffing, verzekeringen, onderhoud en VME-bijdragen.
• Controleer de regels voor verhuur in Vlaanderen, Wallonië of Brussel en registreer de woning indien toeristisch verhuurd wordt.
• Bereken het netto rendement bij verhuur op basis van huurprijzen, bezettingsgraad en belastingen.

Door deze stappen zorgvuldig te volgen en vooraf een realistische berekening te maken van zowel de eenmalige aankoopkosten als de jaarlijkse lasten, kan een tweede woning in België een waardevolle investering en bron van plezier zijn.